De basis van de sanering, en dus voor de subsidieaanvragen en de saneringsprogramma’s, is het akoestisch onderzoek. Voor ieder saneringsprogramma en voor elke subsidieaanvraag is een akoestisch onderzoek noodzakelijk.

Het akoestisch onderzoek moet opgesteld zijn conform het Reken en Meetvoorschrift geluidhinder 2012. Hierin staat bijvoorbeeld welke rekenmethode van toepassing is en welke informatie een rapport dient te bevatten.

Het detailniveau van het akoestisch onderzoek wordt bepaald door het doel van het onderzoek. Het akoestisch onderzoek dat bij een aanvraag voor een subsidie voor voorbereiding, begeleiding en toezicht moet worden gevoegd, kan globaler van aard zijn dan een akoestisch onderzoek dat in het kader van een saneringsprogramma of aanvraag uitvoeringssubsidie wordt ingediend. Immers in dit stadium is nog niet duidelijk welke maatregelen precies worden gekozen en hoeven er nog geen ten hoogste toelaatbare waarden te worden vastgesteld. Belangrijk is dat instemming met het akoestisch onderzoek voor de voorbereiding nog niet wil zeggen dat het akoestisch onderzoek ook voldoende is voor een saneringsprogramma.

In het akoestisch onderzoek wordt in het kader van de sanering naar de geluidbelasting in de toekomst gekeken. Op basis van deze verwachte geluidbelasting worden de saneringsmaatregelen bepaald. Voor akoestisch onderzoek naar wegverkeerslawaai betekent dit dat een verkeersprognose moet worden gebruikt voor de situatie 10 jaar verder. Voor de autonome sanering van railverkeerslawaai wordt uitgegaan van de invoering van geluidproductieplafonds. Als prognose dient de energetisch gemiddelde geluidbelasting in over de jaren 2006, 2007 en 2008 plus een werkruimte van 1,5 dB te worden gebruikt. Zolang de realisatiegegevens over 2008 zijn nog niet beschikbaar zijn mag worden uitgegaan van het gemiddelde van de jaren 2006 en 2007 plus 1,5 dB.